Το Περιφερειακό Λύκειο Μ. Κουτσόφτα – Α. Παναγίδη Παλιομετόχου, από την έναρξη της λειτουργίας του μέχρι σήμερα, αποτελεί το κόσμημα της περιοχής και φάρο που εκπέμπει τα φώτα της γνώσης και κυρίως της ανθρωπιστικής παιδείας σ’ όλα τα παιδιά της περιοχής που φοιτούν σ’ αυτό, αλλά και εκτενέστερα σ’ όλους τους κατοίκους των 15 κοινοτήτων, που εξυπηρετούνται στέλνοντας εδώ τα παιδιά τους.
Η εκπαιδευτική δράση και προσφορά του μέχρι σήμερα χαρακτηρίζεται ως επιτυχημένη, αφού πολλοί από τους μαθητές που αποφοίτησαν απ’ αυτό πρώτευσαν σε παγκύπριες, αλλά και άλλες εξετάσεις.
Ιστορικά, στις 15 Φεβρουαρίου του 1990 όλα τα οργανωμένα σύνολα της κοινότητας Παλιομετόχου έθεσαν γραπτώς στον τότε Υπουργό Παιδείας και Πολιτισμού κ. Ανδρέα Φιλίππου, το αίτημα για την ανέγερση του Λυκείου, γεγονός που αποτέλεσε την έναρξη μιας μακροχρόνιας προσπάθειας για την υλοποίηση του αιτήματος αυτού.
Τελικά, στους οικονομικούς προϋπολογισμούς της Κυβέρνησης για το 1994 συμπεριλήφθηκε ένα ποσό £250.000 για τα έξοδα της πρώτης φάσης της ανέγερσης του Λυκείου.
Τα διάφορα οργανωμένα σύνολα της περιοχής ήλθαν σε μεταξύ τους συζητήσεις και διαπραγματεύσεις, σχετικά με το χώρο όπου θα ιδρυόταν το Λύκειο. Η αρχική τοποθεσία ήταν απέναντι ακριβώς από τις Δασικές Βιομηχανίες, αλλά διάφοροι λόγοι εμπόδισαν την ανέγερσή του εκεί με αποτέλεσμα να επιλεγεί ο χώρος στον οποίο ευρίσκεται τώρα. Θεωρείται ιδανικός ο χώρος λόγω του ότι βρίσκεται μέσα στο πράσινο, αφού γύρω υπάρχει δάσος.
Έτσι τη Δευτέρα της 1ης Σεπτεμβρίου του 1997, το Λύκειό μας άρχισε κανονικά τη λειτουργία του με 13 καθηγητές.
Όσον αφορά το όνομα του Σχολείου, αποφασίστηκε από όλους τους φορείς, τιμής ένεκεν, το Λύκειο Παλιομετόχου να φέρει το τιμημένο όνομα των δύο ηρωομαρτύρων της κοινότητας, του Μιχαήλ Κουτσόφτα και του Ανδρέα Παναγίδη, οι οποίοι, σύμφωνα με την «προσφιλή» τακτική των Άγγλων αποικιοκρατών, απαγχονίστηκαν στις Κεντρικές Φυλακές, γιατί τόλμησαν να σηκώσουν το ανάστημά τους και, εντασσόμενοι στις τάξεις της ΕΟΚΑ, να αγωνιστούν για την ελευθερία της πατρίδας τους.
Οι προτομές τους, που κοσμούν το προαύλιο στην πρόσοψη του σχολικού κτιρίου, ας αποτελούν για όλους μας συνεχή υπενθύμιση του χρέους μας έναντι της πατρίδας και υπόμνηση πως ο οποιοσδήποτε αγώνας κερδίζεται μόνο με πραγματική θέληση και πίστη στο σκοπό του.
Ο χώρος, στον οποίο βρίσκεται, προσφέρεται για ανάπτυξη του αθλητισμού με τη δημιουργία σύγχρονων γηπεδικών και αθλητικών εγκαταστάσεων, στις οποίες οι νέοι της περιοχής βρίσκουν μια ευχάριστη απασχόληση, μακριά από τους διάφορους ευνόητους κινδύνους, που αποτελούν μάστιγα για τη σημερινή κοινωνία και που απειλούν με κατάρρευση ιερούς θεσμούς, όπως αυτόν της οικογένειας, της θρησκείας και της πατρίδας μας.
Για τον ίδιο λόγο και με την πολύτιμη προσφορά του αείμνηστου Δημήτρη Δημητριάδη, ο οποίος έδωσε το χρηματικό ποσό που χρειαζόταν, κτίστηκε το εκκλησάκι στην αυλή του Σχολείου που είναι αφιερωμένο στον Άγιο Δημήτριο.
Υπάρχουν 25 αίθουσες διδασκαλίας, δύο εργαστήρια Φυσικής, τέσσερα εργαστήρια Ηλεκτρονικών Υπολογιστών, δύο αίθουσες Δακτυλογραφίας, ένα εργαστήριο Χημείας και ένα Βιολογίας. Υπάρχει επίσης αίθουσα Πρακτικής Γραφείου, Τέχνης και δύο αίθουσες Γλωσσών. Επιπλέον δύο εργαστήρια Τεχνολογίας, μία αίθουσα Ιστορίας και μία Γραφικών Τεχνών. Ακόμη μία αίθουσα Μουσικής, μια Οικιακής Οικονομίας και τελευταία προστέθηκαν η Αίθουσα Θρησκευτικών και Μαθηματικών. Διαθέτει επίσης Αίθουσα Πολλαπλής Χρήσης και μια Δημιουργικής Απασχόλησης.
Η προσπάθεια όλων μας – μαθητών, γονέων, καθηγητών και κοινωνικών φορέων γενικότερα- για την υλοποίηση των στόχων του Σχολείου για προσφορά παιδείας και διαμόρφωση ήθους των παιδιών, πρέπει να είναι συνεχής και άοκνη για να μπορεί το Σχολείο να επιτελεί το ρόλο του ως «φυτώριο» και «εκκολαπτήριο» των αυριανών σκεπτόμενων και δρώντων πολιτών.
